Söz yox, C.Lopezi bura dəvət edən təşkilatlar da heç də onun yanında xəcalətli qalmayıblar, cəmi cümlətani 3-4 milyon manat yol haqqı veriblər. Həə deyəsən, illərlə nimdaş paltarlarını başının üstündə dam örtüyü kimi istifadə edən yazıq qaçqınlarımız və onlardan da betər kasıbçılıq bəlası ilə uzaq kəndlərdə yaşayan insanlarımız elə bu milyonların adını eşidəndə öz qəzəblərini boğa bilmirlər. Bir öz yaşayışlarına baxırlar, bir də məmurların bu qədər pulları gah "Eurovision"a, gah ölkənin dünyada yaxşı görünməsi üçün hansısa üzdəniraq müğənnilərə milyonlar bəxşiş etməsinə baxaraq, od tutub yanırlar. Görəsən bu
düşüncəni kim təlqin edib bəzi məmurlara? Bu xalqı, bu ölkəni məgər yalnız C.Lopezlərin vasitəsilə, yaxud hansısa öz müğənnilərimizin bağırması ilə dünyaya çatdırmalıyıq məgər?!
Bu gün dünya öz elmi-texnoloji nailiyyətləri ilə tanınmaq üçün rəqabətə gedir, bəyənmədiyimiz bəzi ölkələr bu gün Marsa adam göndərməyi düşünür, biz isə özümüzün olmayan, xarici ölkələrdən aldığımız hərbi helikopterləri belə havaya qaldırmağa cəsarət etmirik. Dünyadan bu anormallıqlar çox gözəl görünür. Biz yalnız Cenifer Lopezin təyyarələrini havada uçmasına təkan verə bilirik. Bunu da o özü daha yaxşı bacarır, lakin, bizə də lütf edib yanacaq pulunu verməyimizi tövsiyə edir. Belə də tanınmaqmı olur? O hansı dünyadır axı, bizim kimiləri belə tanımaq istəyir?
Dünyanın ən çox gündəmində olan dövlət və qitələrinə nəzər salsaq, hansılar Lopezə 4 milyon verir ki, gəl ölkəmdə 3 gün qal, məni başqa ölkələr tanısın? Bəlkə də hansısa ölkə edə bilər. O ölkədə ki, qaçqınlar, öz kəndlərində körpələri
Bu gün dünyanın gündəmini müəyən edən ölkələr - ABŞ, Rusiya, Avropa dövlətləri, Yaponiya, Çin, Türkiyə, İran və yaxud “Ərəb baharı”nın qəhrəmanları özlərini nə ilə tanıtdırırlar? Bəlkə bunlar arasında bizə uyğun olan müsbət əlamətləri götürək? Avropada küçələrə daş döşəndiyini görüb, paytaxtımıza da eyni formalı daşların düzülməsi ideyasını müsbət dəyərləndirmək lazımdır. Deməli, istəsək həm müsəlman, həm də Qərb ölkələrindən müsbətlikləri özümüzə gətirə bilərik. Ancaq istəmək lazımdır. Ümid Allahadır.