cinayətləri vaxtaşırı işıqlandırırıq. Biz hətta Azərbaycanda tüğyan edən və qonşu ölkələrin heç birində görünməyən Hepatit C bəlasına dair ayrıca manşet yazısı vermiş, həyəcan təbili çalmışıq. Borcumuzdu təbii ki. Amma çifayda? Müsbətə dönüş hiss olunmur.

Bəs niyə təbabətimiz bu gündə, yararsızdı? Ona görə ki, mövcud sistemin özü bütövlükdə yararsızdı, bərbaddır. Heç bir iqtisadi sferada, xidmət sahəsində, o cümlədən səhiyyədə normal rəqabət, biznes mühiti yoxdur. Hər yerdə total monopoliya, ilk növbədə öz cibini güdən məmur-oliqarxların, həkim-oliqarxların soyğunçu biznes şəbəkəsi, korrupsiya-rüşvət sisteminin doğurduğu, çanağı sıravi vətəndaşın başında sınan əcaib reallıqlardır.

Belə olan tərzdə keyfiyyətli tibbi xidməti, həqiqətən savadlı tibb mütəxəssislərin önə keçib vəziyyəti idarə eləməsi mümkünmü? Əlbəttə, bizdə öz peşəsinin uzmanı olan ləyaqətli həkimlər, cərrahlar az deyil. Ancaq onların əksəriyyəti həkim-oliqarxların, sponsor-oliqarxların əlinin altında işləmək zorunda qaldığından, mənzərə yuxarıda təsvir elədiyimiz kimidir.

İllərdir dörd yanımızda yaşam normasına çevrilmiş saxtakarlıq, yalan, fırıldaq, dələduzluq bərq vurur. Görəsən hara gedirik belə miskin səhiyyə ilə, böyük neft pulları hesabına da belini dikəldə bilməmiş iqtisadiyyatla, şişirtmə (pripiska) rəqəmlərlə, saxta seçkilərlə, saxta diaqnozlarla, saxta məhkəmə hökmləri ilə?



* * *

Hakimiyyət yetkililəri tez-tez bəyan edirlər ki, bəs Azərbaycan hüquqi-demokratik dövlətdir. Hətta buna dəlil (əslində özünətəsəlli) qismində utanıb-eləmədən “korrupsiya-rüşvət demokratik ölkələrdə də var” deyirlər. Fəqət, əla bilirlər ki, belə şey yoxdur, məmləkətdə totalitarizmin çalarlarını daşıyan sərt avtoritar rejim bərqərardır və bəyan elədikləri də yalnızca Azərbaycana qoyduqları yalançı bir diaqnozdur.

Hüquqi-demokratik dövlət hara, repressiyalar, müxalif fikirli insanların uydurma ittihamlarla kütləvi həbsi hara? Azərbaycan adlı anamıza səhv diaqnoz qoyan hakim-"həkim" yaptokratlar görən fərqindədirlərmi ki, bununla Azərbaycanın əsas xəstəliyini ört-basdır edir, onun iztirablarını günbəgün artırırlar, ən ümdəsi, ölkənin “sağalmaq” şansını sıfıra yaxınlaşdırırlar?!

Bu gün azərbaycanlı məmurlar milli səhiyyəni bəyənməyib xarici (Qərb, İsrail) klinikalara üz tuturlar. Bunun özü də hakimiyyətin ölkədə yaxşı səhiyyə, normal sistem qurmadığının yüksək səviyyədə etirafı deyilmi? Belə olmasaydı, orta statistik azərbaycanlılar az qala diş çəkdirmək üçün də İrana, Türkiyəyə axışmazdı ki...

***

Sadalanan problemlər, lap elə Qarabağ məsələmiz o vaxt çözüləcək ki, Azərbaycanın “xəstəlik” diaqnozu dürüst qoyulacaq və hamı tərəfindən etiraf ediləcək. Çünki istənilən düzgün və effektli müalicə səhih diaqnozdan başlayır. Sonrası - tədavüsü ikinci dərəcəlidir. Təki müalicə diaqnoza görə gecikməsin.