21 Aralık 2013 Cumartesi
Sərkisyan İlham Əliyevə səs verəcək
Ölmədik, bu xəbəri də eşitdik. Mən isə onun yerinə olsaydım, ölüb yerə girərdim. Amma çox şükür ki, onun yerində deyiləm və xəcalətdən yerə girəsi bir adam varsa, o da odur. Sərkisyanı demirəm, o zatən canlı ölüdür.
Ermənistan prezidenti Serj Sərkisyanın səlahiyyətləri çərçivəsində olsaydı, İlham Əliyevə səs verərdi.
Xəbərdə deyilir: “Ermənistan üçün Azərbaycandakı prezident seçkilərində İlham Əliyevin qalib gəlməsi sərfəlidir. Ermənistan üçün demokratiya yolunda hərəkət edən qonşuların olması vacibdir. Bu baxımdan bizə, bir qonşu və xüsusilə danışıqlarda tərəfdaş kimi, demokratik Azərbaycan sərfəlidir. Lakin bunu kənara qoysaq, Ermənistan üçün İlham Əliyevin seçilməsi daha məqbuldur. Çünki biz Dağlıq Qarabağla bağlı çətin də olsa, uzun danışıqlar yolu keçmişik. Təxmini də olsa, problemin həlli yolları müəyyənləşib.” – Ukrayna mətbuatı belə yazıb.
Bu sətirləri Azərbaycan müxalifəti qəzetləri – “Azadlıq”, “Yeni Musavat” yazsa idi, YAP asanlıqla deyərdi ki, müxalifətin mitinq keçirtdiyi bir gündə bu da YAP və prezident əleyhinə bir təxribatdır. Lakin, şükürlər olsun ki, Ukrayna mətbuatı yazır. Bəs burda bu qədər şişirdiləsi nə var ki?
O var ki, bir insanı hamı sevə bilməz. Hamının sevdiyi insan isə heç vaxt yaxşı insan ola bilməz. Niyə? Çünki “hamı” dedikdə pislər də, zalımlar da, cındırlar da bura daxildir. Fərz edək ki, bir nəfəri məzlum da sevir, zalım da, dindar da, kafir də, bomj da, məsələn, Müdafiyə naziri də, yaxud, hansısa vicdan məhbusu da, Siyavuş Novruzov da. Bu əlbəttə, ilk növbədə mümkün olan iş deyil. Mümkünlüyünü xəyal etsək belə, deməli, bu sevilən insan yaxşı insan deyil, yaxud da bir gün yaxşıdır, bir üzdədir, sabah pisdir, digər üzünü göstərir. Bu, mümkün deyil.
Yaxşı insan isə odur ki, onu yaxşılar sevsin, məsələn, məzlumlar, müstəzəflər, mücahidlər, kasıblar, haqlı insanlar, neinki ramizmehdiyevlər, siyavuşnovruzovlar, əlihəsənovlar, əliəliyevlər, mübarizqurbanlılar, çingiz qənizadələr, hadırəcəblilər, ziyaməmmədovlar və s.
İlham Əliyevin isə bəxti yoxdur, bütün ölkədə biabır olub. Nə var ki, Serj Sərkisyan İlham Əliyevdən yanadır. Azərbaycan müxalifətinin ən böyük uğuru bəlkə də bu oldu ki, işğalçı, terrorçu, qaniçən Ermənistanın qaniçən başçısı onların (müxalifət) seçilməsini arzulamadı. Hərçənd, YAP özünü biabır etməmək üçün (baxmayaq ki, YAP-ın daha abrı qalmayıb) deyər ki, görürsünüzmü, düşmən də etiraf edir ki, İlham Əliyev iş görür, boş oturmayıb.
Sərkisyan isə İlham Əliyevi diktator, qeyri-demokratik, həm də Azərbaycanı qeyri-demokratik bilməsindən əlavə, ona daha da diktatorluq arzu edir və Azərbaycan xalqını qarğış edir.
Nitqə fikir verin: ” Ermənistan üçün demokratiya yolunda hərəkət edən qonşuların olması vacibdir. Bu baxımdan bizə, bir qonşu və xüsusilə danışıqlarda tərəfdaş kimi, demokratik Azərbaycan sərfəlidir. Lakin bunu kənara qoysaq, Ermənistan üçün İlham Əliyevin seçilməsi daha məqbuldur. ” Deməli, Ermənistana demokratik qonşu lazım olduğu halda, bunu kənara qoyur, bunun kənarında isə İlham Əliyevin seçilməsi var. Bundan başqa İlham Əliyev üçüncü dəfə seçilsə, artıq bu hakimiyyətin diktatorluq olması rəsmləşəcək. Çünki demokrtiyanın kənarında İlham Əliyev var. Ya İlham, ya demokratiya!
Bəlkə də tülkü Serj fikirləşir ki, əşşi, İlham pisdi-yaxşıdı, heç olmazsa bizimlə işi yoxdur, bizə güllə atanları həbs edir, Qarabağda şəhid olmuşların qardaşını türməyə qandallayır, Qarabağ əlillərinə, şahid ailələrinə yaxşı baxmır, bundan yaxşı bizə dost ola bilər? Doğrudan da elədir, qardaşın qardaş üçün etmədiyini İlham Əliyev Ermənistan üçün edir. Bundan yaxşı insan tapmaq olar. Qoy rahatlıqla Ermənistan tərəfi İlham Əliyevin diktatura rejiminin başında durmasından razılıq eləsin.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
23 aprel logosı
23 aprel
0 comments:
Yorum Gönder